Кіршіксіз мөлдірі жүректің,
Ақ бантик жаныма гүл ектің,
Самал боп бетімді желпідің,
Ең алғаш сонда мен дір еттім.
Сырыңды көзіңнен ұғатым,
Гүлің боп бантигің тұратын.
Өзімнің кеудемде тұрғандай,
Еріксіз мойнымды бұратын.
Ақ бантик сен қыздың көркі ме ең,
Әлде сен жас жүрек еркі ме ең.
Бір шоқ гүл секілді көктемдегі,
Жігіт ап бетіне желпіген.
22 желтоқсан, 1967
