Төмен құлап Алтайдың сәлдесінен
Келеді жымиып күн сәулесімен.
Қуалап қара түннің көлеңкесін
Орын ап көгілдір шың көк төсінен.
Буалдыр ақ тұманы жерге төніп
Сары аяз жортуылмен көкті шолып.
Қарсы алып әр таңын зор бақытпен
Жіберді шопан қойын қырға төгіп.
26 желтоқсан, 1966 жыл
