Мейірбан жүзі күлімдеп
Көз тастап әрбір сәбиге
Қарайды алға шөліркеп
Отырған бөбек әр үйде.
Кешегі қара домалақ
Күлге аунар қазақ баласы
Қолына бүгін қалам қалам ап
От шашып көздің қарасы.
Қырандай ұшар қияға
Қомданып ұшқыр қанатын
Қаламын малып сияға
Көздері оттай жанатын.
Ыбырай жүзі ертемен
Ұялап сәби жүзіне
Алысқа қолын сілтеген
Ғылымның сонау түзіне.
Қараңғы қазақ көгіне
Шырағын жағып білімнің
Ыбырай қойған төріне
Алаулы отты нұрының.
Даласы отты Торғайға
Білімнің алтын нұрын сап
Бүгінде оты лаулайды
Ыбырай жаққан сол шырақ.
17 қараша, 1966 жыл
