Түндерде талай түнеріп аспан тұрғанда,
Сіркіреп жаңбыр терезе сыртын жуғанда.
Түнеріп мен де отырдым сұлу түндерде,
Қуандым сонда жаңадан жырлар туғанда.
Бір өзің едің шабыттың қайнар бұлағы
Елес боп бейнең алдымда мәңгі тұрады.
Ойладым сені түндерде ұзақ күнде де
Жанарың сенің кеудемде күй боп тұнады.
1972 жыл
