Батыстан төнген қара бұлт,
Шығысқа айдап өкпе жел.
Батыстан күшті жел тұрып,
Қара құйын болды жер.
Теңізде толқын тулаған,
Көбігін шашып аспанға.
Жағада қамыс шулаған,
Толқынның қалып астында.
Әлгінде сепкен таң нұрын.
Жұтқандай болды айдаһар,
О, дауыл, сен бір жексұрын,
Шошытып жанды бейһабар.
Ұшырып басын жас гүлдің,
Таптап бір өттің сабағын.
Сындырып ағаш жас бүрін,
Өмірден үзіп арманын.
Күйреді деп бірақ ойламан
Ертең-ақ шығар қаулап ол
Гүл өсер ертең бойлаған
Өмірге өсер сонда ол.
23 мамыр, 1965
