Бір мұңдылық жатыр сенің бетіңде
(Мынау елде жаның әлде жетім бе?)
Жиырма бес жыл, жиырма бес жыл жат жерде,
Тұрыпсың сен көне қала шетінде.
Сұрамадым сенің барлық сырыңды,
(Қозғамадым жан жараңды бұрынғы).
Оралмапсың туған жерге ұзақ жыл,
Не деп қана ойласам-ау мұныңды.
Туған жерге жетем деген үміттің
Әлдеқашан от жалынын суыттың.
Таптың ба әлде бақытыңлы іздеген
Осы жерден? Сонсоң бәрін ұмыттың.
Ұмытпаған жырларыңа жұбандым,
«Інім» деген бір сөзіңе қуандым.
Ана тілі жадыңда екен әлі де,
Кештім бәрін. Мен соныңа қуандым.
Мамыр, 1970 жыл
