Аңсадым сені бірде мен,
Жалғыздық кешкен шағымда.
Оранып ойлар сағымға,
Бой бермей жаным сабырға.
Оралдым жалғыз тағы да,
Бұлбұлдар ұшқан бағыма.
Айларды салып араға,
Жүргенде шалғай қалада
«Сағындым сені, жан аға»
–Деп жазған хатың өзіңнің,
Көрінді дархан даламдай,
Лебізің бір сәт бет шарпып
Қырлардан аққан самалдай,
Жанымды жайлап тербеді,
Жалындап жанды осы сәт.
Жүректе бір от мендегі,
Аңсадым сонда сені мен
Бір гүлдей туған жердегі.
Арманмен бір күн алданып,
Алысқа ұшып кеткенде,
Шөлдерден сусап өткенде,
Қайтатын мезгіл жеткенде,
Қанаты талып сал болып
Жете алмай жолға сан қонып,
Мекенін ыстық аңсаған
Көрмесе шыңын тұра алмай,
Сапардан қайтқан қырандай,
Аңсадым сонда сені мен.
Сусамай өтпес еш пенде,
Құмдардан керуен көшкенде,
Аруанадан қалған адасып,
Жазира дала тар болып,
Жүрекке сенім нәр болып,
Сахарада қалған ботадай
Бір жұтым суға зар болып,
Аңсадым сонда сені мен.
1974 жыл
