Өзгерді атрап
Сарғайды жапырақ
Алтын күз келді тағы да
Сойдиып салбырап.
Қалды әне қу сабақ
Тұр қайық сонау жағада
Ақырын гүрілдеп
Алыстан үні кеп
Барады шафёр қырманға
Атса таң сібірлеп
Жұрт тұрар гүілдеп
Аттанар қырман қырларға
Күз болар алтын ырысты
Сондықтан болмас тынышты.
10 қазан, 1966 жыл
